Poznaj historię przerażającej superbroni Najwyższego Porządku.
Na lodowatym świecie w Nieznanych Regionach*, Najwyższy Porządek zgromadził się pośród jego cieni, by stworzyć ukoronowanie swojej kampanii tyranii: Bazę Starkiller. Zainspirowany potęgą Imperium i obiema Gwiazdami Śmierci, Najwyższy Porządek obrał sobie za cel stworzenie czegoś ze znacznie większą siłą rażenia. Dzięki badaniom Imperium nad ciemną energią - tajemniczą siłą łączącą strukturę galaktyki - narodziła się Baza Starkiller.
Wraz z odkryciem Starkillera, pilot Ruchu oporu Poe Dameron oraz szpieg Ruchu Oporu Kazuda Xiono odbyli wspólną podróż do Nieznanych Regionów, gdzie Kaz dowiedział się o aktywności Najwyższego Porządku, co mogliśmy obejrzeć w serialu animowanym Ruch Oporu. Docierając do sektoru, sensory statku Poe Damerona wykazały, że znajdują się w systemie Dassal, jednakże cały system gwiezdny w tajemniczy sposób zniknął. Dalsze śledztwo dwóch pilotów Ruchu Oporu w rejonie wykazało, że niektóre planety zostały pozbawione swoich rdzeni, a w rezultacie, zniszczone. W tamtym czasie, Poe i Kaz nie wiedzieli jeszcze, że to, co zobaczyli, było rejonem testowym Starkillera, broni Najwyższego Porządku.
Ciemna energia, wszechobecna w całej galaktyce, posłużyła za źródło energii dla broni Starkillera. Zbieranie jej, nie było uważane za możliwe, dopóki nie udało się to Najwyższemu Porządkowi. Posługując się badaniami Imperialnego Projektu Nieziemska Siła (tego samego, który pomógł stworzyć Gwiazdę Śmierci), Najwyższy Porządek wykorzystał moc słońc do zogniskowania i zebrania ciemnej energii w kolektorach. Najwyższy Porządek odkrył jednakże, że bardziej efektywnym sposobem magazynowania ciemnej energii będzie używania naturalnych pól magnetycznych planety, a do tego potrzebne były rdzenie planet. W połączeniu z dodatkowymi i sztucznymi polami ograniczającymi stworzonymi przez Najwyższy Porządek, przechowywano energię, do czasu gdy broń się ładowała. Kiedy gwiazda została całkowicie skonsumowana, broń była gotowa do strzału.
Inaczej jednak aniżeli Gwiazda Śmierci, która musiała znajdować się w tym samym systemie, albo w sąsiedztwie celu, by efektywnie wykorzystać broń, Baza Starkiller mogła strzelać na duże dystanse przez przestrzeń kosmiczną. To był powód, dla którego zbierano ciemną energię. Podczas magazynowania w rdzeniu Starkillera, ta ciemna energia przybierała nowy stan znany jako "energia widmowa". Podczas wystrzału, energia widmowa używała tuneli hiperprzestrzennych, by docierać do systemów odległych nawet o pół galaktyki. Tunele hiperprzestrzenne były pojęciem stworzonym przez Najwyższy Porządek do opisywania sposobu w jaki energia widmowa podróżowała przez gwiazdy. Podczas gdy hiperprzestrzeń pozwala na podróż przez galaktykę, tunel hiperprzestrzenny był wymiarem który podróżuje przez galaktykę. Unikalne możliwości energii widmowej i użycie tuneli hiperprzestrzennych jest tym, co pozwalało ludziom w całej galaktyce ujrzeć jak uderza poprzez gwiazdy i niszczy swój cel.
Z racji zmiennej natury ciemnej energii, Starkiller wymagał termalnego oscylatora, który był odpowiedzialny za utrzymywanie sztucznego pola ograniczającego Najwyższego Porządku. Oscylator zapobiegał przed destabilizacją bazy podczas zbierania i przechowywania ciemnej energii. Jednakże, gdy Ruch Oporu dowiedział się, że oscylator jest słabym punktem bazy, szybko opracowano plan zniszczenia superbroni.
Potrzebując słońc do ładowania broni, planeta zamieniona w bazę miała możliwość do poruszania się dzięki sterom strumieniowym znajdującym się po drugiej stronie masywnej planety. Po odkryciu bazy Ruchu Oporu na D'Qarze, Najwyższy Porządek przeniósł Starkillera, by baza mogła skonsumować kolejne słońce, a tym samym naładować broń.
W czasie gdy Starkiller namierzał bazę, Ruch Oporu przystąpił do ataku. Celem było uderzenie w oscylator termalny, ale wpierw Ruch Oporu musiał przebić się przez osłonę Starkillera. Przy pomocy niebezpiecznej sztuczki, Han Solo, Chewbacca i Finn, obeszli osłonę wychodząc z hiperprzestrzeni na pokładzie Sokoła Millennium tuż za jej granicą, lecąc tym samym szybciej niż osłona zdążyła zareagować, doprowadzając do lądowania awaryjnego. Finn poprowadził rebelianckich weteranów i z sukcesem wyłączył osłonę planety, co umożliwiło myśliwcom Ruchu Oporu zebranym nad powierzchnią planety wejście w jej atmosferę i rozpoczęcie namierzania oscylatora termicznego. Mimo to, wciąż potrzebowali wsparcia drużyny znajdującej się na powierzchni planety.
Po umieszczeniu ładunków w korytarzu wiodącym do oscylatora, Chewbacca wysadziła je, ujawniając tym samym drogę do najsłabszego elementu stacji. Poe Dameron wleciał tam swoim X-wingiem i zbombardował oscylator. Gdy Starkiller ładował swoją broń, a Poe zniszczył oscylator, doszło do destabilizacji powierzchni. Ciemna energia zgromadzona w rdzeniu wraz z mocą konsumowanego słońca szybko stała się niestabilna i baza zaczęła się zapadać w siebie.
Starkiller jednocześnie implodował i eksplodował, doprowadzając tym samym do zamiany planety w mikrogwiazdę. Gwiazda ta, nieoficjalnie została nazwana "Solo", by uhonorować weterana, który w niej zginął.
