Świat Star Wars: Recenzja - Thrawn, Part III

Tym razem mała niespodzianka. Pomimo tytułu Thrawna w tym zeszycie jest mało, a główną rolę odgrywa Arihnda Pryce, znana z serialu Rebelianci gubernator planety Lothal. Dowiadujemy się o jej początkach w Imperium oraz bierzemy udział w typowych rozgrywkach politycznych.

Przyszłą panią gubernator poznajemy w nieciekawym położeniu. Jej rodzina została zmuszona do sprzedaży kopalni cennego surowca, co skłoniło Arihndę do współpracy z senatorem Renkingiem. Jednak życie na Coruscant nie jest usłane różami, co wkrótce Pryce dobitnie doświadczy. Różni oficerowie i senatorowie wręcz spiskują między sobą, a nasza bohaterka jest w samym centrum tego wszystkiego. To co komiks robi dobrze, to pokazuje przemianę Arihndy - pod koniec zeszytu praktycznie sama bierze sprawy w swoje ręce, spiskuje przeciwko swoim mocodowcom i dostaje to, czego chciała. Jak to się mówi, będąc między krukami, należy krakać jak one. Pojawia się także oczywiście Thrawn, ale w mniejszych ilościach. Co nie znaczy, że nie dowiadujemy się o nim niczego nowego - przykładowo na podstawie jednej walki z instruktorem Thrawn był w stanie pokonać znacznie bardziej doświadczonego przeciwnika. Standardową wadą jest zbyt duża ilość rozmów. Do tego odnoszę wrażenie, że niektóre sceny z książki zostały wycięte, a cała fabuła została przyspieszona, by się zmieścić na kartach komiksu. O ile w poprzednich zeszytach nie zwracałem zbytnio na to uwagi, tak przy wątku Pryce jestem niemal pewny, że czegoś tutaj brakuje, zwłaszcza pod koniec zeszytu, gdzie nagle Pryce ujawnia szpiega, o którym wcześniej nie było wzmianki.

Oprawa graficzna jak zwykle stoi na dobrym poziomie. Podoba mi się zwłaszcza wizerunek Pryce, który jest bardziej naturalny niż w Rebeliantach, gdzie gubernator wyglądała jak nie przymierzając, wiedźma. Rysownik chyba jednak przegiął nieco z przedstawieniem Tarkina, który przez styl rysowania wygląda znacznie starzej, niż powinien.

Zeszyt jest odskocznią od wątku Thrawna i pokazuje losy drugiego głównego bohatera książki. Pomimo skrócenia fabuły to jak zwykle przyjemna lektura i aż szkoda, że historię niebieskiego admirała muszę poznawać z komiksu, a nie z książki...

Ogólna ocena: